Wszechświat w skorupce orzecha

W jednym ze swoich późniejszych dzieł, Wszechświat w skorupce orzecha, Stephen Hawking raz jeszcze przygląda się odkryciom astrofizycznym, używając typowego dla siebie, przystępnego, popularnonaukowego stylu. Od czasu opublikowania jego pierwszej książki, która okazała się bestsellerem, Krótkiej historii czasu z 1988 roku, wiele się pozmieniało w świecie nauki.

We Wszechświecie w skorupce orzecha Hawking zapoznaje czytelników z aktualnymi badaniami i odkryciami fizyki teoretycznej. Opowiada o zasadach rządzących uniwersum, zmierzając do kwestii, który przez lata go frapowała – „teorii wszystkiego”, wyjaśniającej Wszechświat i decydującej o jego losach.